کمی نزدیک تر

ساعت به وقت محلی ده و بیست و چهار دقیقه صبح اولین روز تابستان 92 ... و من غرق خواب ... نمی دانم چه خوابی می دیدم اما حسم اصلا جالب نبود ! ... که طبق معمول گوشی بی صاحب من صدایش را می گیرد روی سرش ... با آن زنگ " گراهام بلی " خاطره انگیز !

صدای پشت خط آشنا نیست ... و ایضا شماره . مغز موریانه خورده خودم را می چلانم بلکه اسمی به ذهنم برسد ... اما انگار همین الان از مادر زاده شدم ! ... حالا در خواب و بیداری افکار ماورایی ولم نمی کند . غلط نکنم بالاخره مزد شب بیداری هایم را گرفتم و خدا ... اما من که شب ها مناجاتی نکرده بودم و سر در موبایل داشتم !!! ... از طرفی ناشناس پشت خط دارد از مجله و نشریه و نوشتن و اینها حرف می زند و هی وبلاگ وبلاگ می کند ! یعنی خدا همه امورات عالم را گذاشته یک طرف ، آمده به من می گوید وبلاگ وبلاگ ! ...

ناشناس داشت از مزایای وبلاگ داشتن و اینکه بالاخره باید از جایی شروع کرد می گفت و من در حال اتمام مراحل خوابم بودم ! ( جهت اطلاع فرایند خواب و بیداری حقیر مراحلی دارد ... تا ساعت سه که با دوستان " آن " می حرفیم ... بعد هم که می رسیم به اذان صبح ... بعد به شکل غیر ارادی قش می کنم ... یکی دو ساعت بعد ابوی عزم خروج از منزل می کند که خب من  به عنوان تنها بازمانده ایشان ، تا دم در بدرقه شان می کنم ... سپس قش ! ... معمولا یکی دو ساعت بعد کسی پیدا می شود که با من کار داشته باشد ... دوباره قش ... ساعت نه خودم بیدار می شوم می بینم همه چی مرتبه ! دوباره می خوابم ... ساعت ده که موبایل عزیزم صدایش در می آید که : خاک بر سر علاف زن ذلیلت !!! ... بالاخره تا یازده دیگر رسما بیدار می شوم :پی )

بله ... آن بنده خدا ( که کاشف به عمل آمد از بچه های یونیست ! ) حرف هایش را زد و من دوباره خوابیدم . اما حرف بدی نمی زد ...

خلاصه به حکم وقت مفت وبلاگ مفت ! وبلاگی ساختم از جنس فا ... که بنویسم کمی بیشتر ... تا بخوانی کمی راحت تر ... تا نظر دهد کمی نزدیک تر . J